Kimbra fucks your shit.

ekvatora biraz daha yakın olsaydık, milletçe eğitim seviyemiz biraz daha yüksek olabilirdi.

<3

esprili olmayan erkek yoktur, az family guy vardır.

bu ne perhiz, bu ne lahana turşusu, bu ne reçel türevi.

'keşke herkes aşık olsa' diye bişey çıktı bugün ağzımdan, içtenlikle. falaaan.

dönemin ilk dersine, geçen yarıyıl aldığı notlar yanında olmadan gitmek istemeyen bir erkek arkadaşım var.

erkekler bu yaşlarda fazla tehlikeliler dedi Miley Cyrus.

yazdıklarınızı silmeyin. ertesi gün bile olağanüstü saçma olduklarını farkedebiliyorsunuz.

başucumda durabilir artık. sen varmışsın gibi. itiraf etmek gerekirse, daha ne olduğunu görmeden ağlamaya başladım. çantana siyah bişey koydum, eve girdiğinde bakarsın.

sevgilimin sevgilim olması için altı sene harcadım. şimdi birilerinin bişeyleri hakedip haketmediği konusunda şüphelerim var.

çok güzelsiniz

beş gün içerisinde dört final, bir proje teslim, bir de son güne kalmış vize başvurusu.

- çorbadan sonra ne var babanne?
- havuç var. rendeli.
- başka?
- yoğurt da yaptım havucun üstüne koymak için.

burger king de olmasa protein almak için kendimi kemirmek zorunda kalacağım.

hani tamam bu gece bişeyler yazasım yok, niye zorluyorum kendimi.

hissettiğimiz bu soğuk tamamen psikolojik

bu blog niye var allah aşkına.

şimdi alışkanlıklarımızı bir kenara bırakıyoruz.

gardrobun kapısını kapamadan uyuyamam ben. baya obsesif kompalsif kafası.

alkol ve karar verme mekanizmamız arasındaki yüzeysel ilişki fazla yüzeysel.

tırnak içinde: masum kalamayız. mevzular bildiğin gibi değil.

az önce babannemle birlikte MINTIKA MINTIKA diye bağırırken buldum kendimi. türk televizyonlarının ilk zeka gerektirmeyen yarışması: Kelime Oyunu. ilk mi? cidden ?

Dokun Bana vardı hani bi kere, hepsinden önce.

müzik ruhun gıdasıysa, Pixie en kral iskenderciden daha iskendercidir.

başıma bişey gelirse 0.facebook'u kullanmaya karar verdim. yazdığım statuslere inanın. yanlışlıkla serçe parmağımı ısırdım desem bile inanın, olabilir.

hasta oldum. anneme hangi ilacı alayım dedim. ne bileyim kızım ben dedi. güvenim sarsıldı. artık başım derde girdiğinde kimi arayacağımı bilmiyorum. tanrım.

bu yılın en güzel post modern teşbih-i beliği sayın Utku Öz'den geliyor: felaket içtim, midem jamiroquai gibiydi ya.

hayır bundan vazgeçtim

ben amerikanın başında olsam, önce jetlag olayını kaldırırdım. gerek yok bi kere.

binanın döşemelerini boşverin, onlar yıkılabilir, yeter ki kolonlar yıkılmasın dedi hoca. ve cansın elbette ki merak etti: döşemeler çöktüğü takdirde, kolonlara sarılarak mı ayakta kalacağız?

bu sabah balkonda tek başıma otururken karar verdim.

sonra öğrendim ki. kimse değişmiyor. hepimiz değişirmişiz gibi olup, aslında zerre kadar değişmiyoruz. özürler, pişmanlıklar, keşkeler falan filan. hepsi anlık bahanelerimiz. neyi hissettiysek, onu hissetmeye devam ediyoruz. eski bir arkadaşım 'hiç değişmeyeceğiz ceylin, olmayacak' demişti, karşı çıkmıştım. şimdi anladım. çok haklıymış, olmazmış.

çelişki insanıyım. o yüzden otobüse bindiğimde doğru yere gidip gitmediğimden emin olamıyorum bir türlü.

I want two cats, two dogs and a big kitchen.

allah kimseye 'kedi maması ve kusmuk koktuğunu' hoşlandığı kişiden duydurtmasın. bi kere önce kimseyi öyle kokturtmasın da.

birbiriyle kusursuz bir kontrast içinde olan iki gün geçirdim. birinden çok utanıyorum. çıplak ayak toprakta bile yürüdüm yine de utanıyorum yani o kadar.

yine havaya giriyorum ulan. iki ay sonra hatırlatın bugünlerimi.

kapıdan çıkarken ensene sakız yapıştırdım.

modemlerinize şifre koymayın. elbet sizin de komşunuzun modemine ihtiyaç duyacağınız günler olacaktır.

paylaştığım çoğu anıda bahsi geçen şahıs karşılaştırmalı edebiyata da çevirme bilimleri demiş insandır. ıhm.

çok sağlam sıkılmış bir yalanı yaşıyor olabiliriz evren olarak.

aşağıdakilerden hangisi bu dizelerin sahibi olabilir?
"bir şey yapıcaktım... yaprakları soldu"
a) Yasemin Mori
b) Sera Saçlı
c) Devlet Bahçeli

hayatın silsilesini yediğini iddaa eden arkadaşım var. herkese kısmet olmaz.